Malignant Review: A Gory, Silly, การแสดงความเคารพสยองขวัญที่ให้ความบันเทิง

เจมส์ วาน หวนคืนสู่ความสยองขวัญอีกครั้งด้วยเครื่องทำความเย็นเหนือธรรมชาติ ซึ่งขณะนี้อยู่ในโรงภาพยนตร์และทาง HBO Max ผู้กำกับไม่กี่คนสามารถสร้างแฟรนไชส์ภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จได้แม้แต่เรื่องเดียว แต่เจมส์ วานจัดการได้สามคนจนถึงตอนนี้ Wan เริ่มต้นซีรีส์ Saw ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 กับ Leigh Whannel และอีกหนึ่งทศวรรษต่อมาทั้งคู่ก็สร้างภาพยนตร์ Insidious ที่น่ากลัว

The Conjuring ภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์ปี 2013 ของ Wan ทำให้เขาประสบความสำเร็จมากที่สุดในอาชีพการงานของเขาจนถึงจุดนั้น และได้สร้างจักรวาลที่เชื่อมต่อถึงกันทั้งหมดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตั้งแต่นั้นมา Wan ก็ได้สร้างภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์เช่น Fast 7 และ Aquaman แต่สำหรับแฟน ๆ หลายคน ความสยองขวัญยังคงเป็นประเภทที่เขามีความเกี่ยวข้องมากที่สุด

Malignant เป็นภาพยนตร์สยองขวัญเรื่องแรกของเขาในฐานะผู้กำกับนับตั้งแต่ The Conjuring 2 ในปี 2016 วานไม่เคยอายที่จะแสดงอิทธิพลจากแนวเพลงของเขาเลย ตั้งแต่ความระทึกขวัญของฆาตกรต่อเนื่องสไตล์เซเว่นเรื่อง Saw ไปจนถึงการผสมผสานระหว่าง The Shining และ The Exorcist ของ The Conjuring -and Malignant ก็มีความชัดเจนเช่นเดียวกันในการแสดงความเคารพต่อภาพยนตร์และประเภทย่อยที่ผ่านมา

ความแตกต่างที่นี่คือ Wan ไม่ได้หยุดเพียงแค่อิทธิพลที่มีธีมคล้ายคลึงกันเพียงหนึ่งหรือสองแบบเท่านั้น Malignant เป็นการปะทะกันที่ดุเดือดและคาดเดาไม่ได้ของความคิด โทนเสียง สไตล์ และจังหวะเรื่องราวที่หลากหลาย เป็นค็อกเทลสยองขวัญที่ไม่ได้ผลเสมอไป แต่แน่ใจว่าจะทำให้ผู้ชมที่เข้าใจประเภทมีความสุข มันเป็นหนังสยองขวัญที่แฟน ๆ ทำขึ้นเพื่อแฟน ๆ

Annabelle Wallis รับบทเป็น Madison ผู้หญิงที่แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่เหมาะสมชื่อ Derek; คืนหนึ่งเขาถูกฆ่าตายในสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเหตุการณ์การบุกรุกบ้าน นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของปัญหาของเมดิสัน เธอเริ่มประสบกับภาพที่เห็นแปลก ๆ ทำให้เธออยู่ในที่เกิดเหตุการสังหารอย่างโหดเหี้ยมที่อื่นในเมือง

ซึ่งดำเนินการโดยชายสวมหน้ากากมหึมาที่ดูเหมือนควบคุมไฟฟ้าได้ แมดิสันถูกรับเลี้ยงตั้งแต่ยังเป็นเด็กและจำวัยเด็กของเธอไม่ได้เลย แต่เหยื่อทั้งหมดก็ดูเหมือนจะมีความเชื่อมโยงกับอดีตของเธอ ทำให้เธอและน้องสาวของเธอซิดนีย์เริ่มสืบสวนความจริงอันดำมืดเกี่ยวกับวัยเด็กของเธอ

ตลอดทั้งเรื่อง Malignant Wan พอใจกับการท้าทายความคาดหวังของเรา

เกี่ยวกับหนังสยองขวัญที่เรากำลังดูอยู่ เปิดตัวด้วยฉากย้อนอดีตยุค 90 ในสถานพยาบาลที่เต็มไปด้วยบทสนทนาที่น่าหัวเราะและความนองเลือดในโรงพยาบาล และอาจกำกับโดยสจ๊วต กอร์ดอน จาก Re-Animator จากที่นั่น เราจะได้เห็นภาพยนตร์ระทึกขวัญการบุกรุกบ้านที่ตึงเครียดก่อนที่จะมีการแนะนำองค์ประกอบเหนือธรรมชาติ และทันใดนั้น

เรากำลังดูภาพยนตร์แนวสแลชเชอร์ในธีมกระแสจิตที่ชวนให้นึกถึงภาพยนตร์เรื่อง The Eyes of Laura Mars ที่เขียนขึ้นในปี 1978 ของจอห์น คาร์เพนเตอร์ หรือภาพยนตร์ระทึกขวัญสยองขวัญปี 1990 ที่มีการประเมินค่าต่ำกว่ามาตรฐาน

แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด มีงานกล้องที่ชวนให้เวียนหัวของ Brain De Palma แสงสีฉูดฉาดที่ได้รับอิทธิพลจากปรมาจารย์สยองขวัญชาวอิตาลี ดาริโอ อาร์เจนโตและมาริโอ บาวา และจากนั้นในช่วง 30 นาทีที่มีอาการวิกลจริต เกิดการเปลี่ยนแปลงกะทันหันที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ระหว่างยุค 80 อันเป็นที่รักของหลายๆ คน หนังสยองขวัญที่เราจะไม่พูดถึงเพื่อหลีกเลี่ยงการสปอยล์

• Netflix’s Midnight Mass Review — พาฉันไปโบสถ์

การได้ชมการแสดงความเคารพเป็นเรื่องที่สนุกมาก แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้คงไม่เกิดผลหากมีเพียงเท่านี้ โชคดีที่วรรณมีทักษะมากในการผสมผสานอิทธิพลของเขากับสไตล์ของตัวเองในฐานะผู้กำกับและผู้เล่าเรื่อง ไม่ว่า Malignant จะดูน่าหัวเราะขนาดไหน – และมันช่างน่าขัน – เขาเข้าใกล้เรื่องราวด้วยใบหน้าที่ตรงไปตรงมา และนักแสดงของเขาทุ่มเทอย่างเต็มที่กับเรื่องไร้สาระที่สคริปต์ (เขียนโดย Wan, Ingrid Bisu และ Akela Cooper) พวกเขา.

วาลลิสน่าประทับใจมากในบทบาทที่เปลี่ยนจากความกลัวไปสู่ความน่ากลัวของทุกคน และแมดดี้ แฮสสันได้รับการสนับสนุนอย่างแน่นหนาในฐานะซิดนีย์ บวกกับจอร์จ ยังและมิโชล ไบรอันนา ไวท์ ในฐานะตำรวจลึกลับสองคนที่พยายามจะไขคดีฆาตกรรม ตัวละครมักจะทำสิ่งที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลในโลกแห่งความเป็นจริง ขณะที่ตัวละครของ Young กระโดดออกจากหน้าต่างที่สูงมากในขณะที่ไล่ตามคนร้ายนั้นโง่มาก แต่ความรวดเร็วและความมีชีวิตชีวาของหนังก็ทำให้เราหยุดตั้งคำถามได้เช่นกัน มาก

หากมีสิ่งหนึ่งที่ขาดหายไปจาก Malignant ก็คือความกลัวที่แท้จริง Insidious และ The Conjuring แสดงให้เห็นว่า Wan รู้วิธีหลอกล่อผู้ชม แต่ในที่นี้ โฟกัสอยู่ที่การให้พวกเขามีช่วงเวลาที่ดีมากกว่าทำให้พวกเขาหวาดกลัวจริงๆ แน่นอนว่ามันเต็มไปด้วยเลือด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง 30 นาทีสุดท้ายเป็นเทศกาลสาดน้ำอันน่าพึงพอใจของผู้คนมากมาย

แต่ไม่เคยมีความรู้สึกหวาดกลัวหรือความตึงเครียดมากขนาดนั้น ไม่สำคัญว่าใครจะอยู่หรือตายเพราะเรารับประกันความตายที่เยือกเย็นและนองเลือดสำหรับตัวละครเหล่านั้นที่ไม่ได้ทำให้มันมีชีวิต

Malignant ไม่ใช่หนังสำหรับแฟน ๆ ที่ชอบเรื่องสยองขวัญที่จริงจัง น่ากลัว และค่อนข้างมีเหตุผล เป็นงานเฉลิมฉลองที่ใหญ่ ยุ่งเหยิง และมักจะงี่เง่าในแนวที่ไร้ค่า ที่ยังทำงานเป็นหนังระทึกขวัญลึกลับและมักจะรู้สึกเหมือนอัญมณีตรงไปยังวิดีโอที่ถูกลืมไปนานแล้วจากช่วงปี 1980 มันสนุกไปกับความไร้สาระ ในขณะที่แสดงความรักอย่างแท้จริงต่อแนวเพลงนี้ และบางครั้งก็เท่านั้นที่คุณต้องการ

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ sunburststainedglass.com อัพเดตทุกสัปดาห์